Pinguicula bicolor WoloszczakPinguicula norica G. Beck
Lífsform
Fjölær jurt
Kjörlendi
Mólendi, deigir bakkar og flög. Algeng um allt land.
Blómalitur
Blár
Blómgunartími
Júní-júlí
Hæð
0.05-0.10 m
Vaxtarlag
Lágvaxin jurt, 5-10 (-13) sm á hæð, blöðin öll í stofnhvirfingu og eitt endastætt blóm á krókbognum stöngli.
Lýsing
Blöðin heilrend, aflöng eða sporbaugótt, kjötkennd og safamikil, öll í stofnhvirfingu við jörð, gulgræn og slímug, 2-3 sm á lengd, odddregin en snubbótt í endann með upporpnum röndum. Frá þeim vex 5-10 (-13) sm langur, blaðlaus leggur sem ber eitt blátt, óreglulegt blóm með spora. Blómin einsamhverf, lútandi, 1-1 ,5 sm í þvermál. Krónublöðin dökkfjólublá, með 5 ávölum, mislöngum sepum, þeir neðri lengri en þeir efri, með grönnum, dökkum spora. Krónuginið opið og hært. Bikarinn dökkur, með stuttum kirtilhárum. Ein fræva og tveir fræflar. Blómgast í júní. Blöðin eru þakin smáum kirtlum, sem gefa frá sér seigt og trefjakennt slím við snertingu. Í slíminu festast ýmis smádýr og leysast upp í ensými, sem vinnur á próteinum. Fer þá fram eins konar melting sambærileg við þá meltingu sem á sér stað í maga kjötæta. Þegar dýr festast nærri jaðri blaðsins, rúllast það upp og dýrið færist nær miðju, þar sem ensýmið er mest. Við meltinguna losnar aðallega köfnunarefni og því á lyfjagrasið auðvelt með að vaxa í köfnunarefnissnauðum jarðvegi.LÍK/LÍKAR: Engar
Heimildir
1,2,3,9, HKr
Reynsla
“Smyrsl af urtinni er búið til þannig, að 90 g af smásöxuðum blöðum eru soðin í 120 g af ósöltu smjöri og 60 g af tólg dágóða stund. Hið þunna er síað frá og það sem eftir verður notað við útbrotum, bólgu, sprungum og gömlum sárum í hörundi. Seyði af blöðum var talið gott til þess að hreinsa höfuð og styrkja hársvörð til varnar skalla. Nöfnin hleypis- og kæsisgras minna á, að það. var notað til þess að hleypa mjólk til skyrgerðar.” (Ág.H.)
Útbreiðsla
Algengt um land allt. Önnur náttúruleg heimkynni t.d.: Arktísk, Evrópa, Kanada, Grænland, N Ameríka + Indland, Japan, Mexíkó, Nýja Sjáland ov.