Vex í hraunsprungum, grashlíðum, gjótum, skóglendi og runnlendi.
Blómalitur
Gróplanta - engin eiginleg blóm
Hæð
0.20 - 0.75 m
Vaxtarlag
Láréttur jarðstöngull með stórum, uppréttum, tvífjöðruðum eða tvíhálffjöðruðum blöðkum, 20-75 sm á hæð. Blaðstilkurinn nokkuð flosugur neðan til eða nær nakinn. Blaðstilkurinn stuttur, oftast með gisnu, lensulaga hreistri.
Lýsing
Blöðin á sammiðja hringum á jarðstönglinum, tvíhálffjöðruð, stundum þríhálffjöðruð, dökkgræn, löng og oddbaugótt. Hliðarsmáblöðin um 10 sm á lengd, 1.5-2.5 sm á breidd, oddmjó en nokkuð jafnbreið niður að miðstilk blöðkunnar, lengst um miðju en mjókka til beggja enda. Smáblöð annarrar gráðu djúpsepótt eða flipótt, oft með 8-14 nýrlaga eða aflöngum gróblettum í tveim röðum á neðra borði. Gróhulan þunnur leppur sem liggur út á blettinn frá hlið, fest við innra borð blettsins og langæ. Gróin örsmá, ljósgulbrún. LÍK/LÍKAR: Stóriburkni, dílaburkni & þúsundblaðarós. Fjöllaufungur auðþekktur frá stóraburkna á hliðstæðri, aflangri gróhulu, og meira skertum smáblöðum annarrar gráðu. Þúsundblaðarós, auðþekkt á því, að gróblettirnir eru kringlóttir, og gróhulan fellur fljótt af, annars mjög líkar tegundir.Dílaburkna má þekkja á því að blaðkan er meira skipt (minnst þrífjöðruð) og með hlutfallslega lengri blaðstilk en auk þess má nefna að bleðlar hliðarsmáblaðanna eru misstórir á hvorri hlið.
“Fjaðra er gamalt íslenskt nafn á tegundinni. Hefur svipuð áhrif og stóriburkni og er þeim oft ruglað saman” (Ág. H.)
Útbreiðsla
Allvíða um sunnan- og vestanvert landið en sjaldséðari í öðrum landshlutum.Önnur náttúruleg heimkynni t.d.: Evrópa, Grænland, temp. Asía, N Ameríka, M Ameríka, N Afríka