Angelica sylvestris

Ættkvísl

Nafn

sylvestris

Íslenskt nafn

Ætt

Apiaceae (Sveipjurtaætt)

Samheiti

Imperatoria angelica (Roth) Borkh. ex P. Gaertn. B. Mey. & Scherb.

Lífsform

Fjölær

Kjörlendi

Vex í giljum, í skóglendi og í kjarri, á bökkum með ám og lækjum og í gróðursælum brekkum og bollum.

Blómalitur

Hvítur

Blómgunartími

Júlí-ág.

Hæð

0.25-1.3 m

Vaxtarlag

Jurt, lík ætihvönn, 25-130 sm á hæð. Stönglar uppréttir, sívalir, rákóttir og greindir ofan til. Efsti hluti stöngla og sveipleggir dúnhærðir. Plantan að öðru leyti hárlaus.

Lýsing

Blöðin stór, stakfjöðruð með 2-3 smáblaðpörum, blaðstilkar djúpt grópaðir að ofanverðu, smáblöðin smásagtennt, egglaga, skakkegglaga eða oddbaugótt, blaðslíðrin dumbrauð.Blómin fimmdeild, hvít eða rauðleit, aldrei græn, hvert 3-5 mm í þvermál, mörg saman i smásveipum sem aftur skipa sér fjölmargir saman í stórsveipi sem eru 10-15 sm í þvermál. Krónublöðin oddbaugótt eða lensulaga. Bikarinn er ógreinilegur. Sveipleggirnir gáraðir og dúnhærðir. Fræflar 5. Frævan tvískipt, með tveim stílum sem verða að tvíkleyfu aldini. Stórreifablöðin fá og skammæ, smáreifar með smáum striklaga-sýllaga, niðursveigðum blöðum. Blómgast í júlí. LÍK/LÍKAR: Ætihvönn. Geithvönn auðþekkt á flatari blómsveipum, djúpt grópuðum blaðstilkum og blöðin eru fíntenntari og bláleitari.

Heimildir

1,2,3,9

Reynsla

“Er oft ruglað saman við ætihvönn enda eru áhrif þeirra svipuð. Þó kann að vera, að hún sé ekki jafngóð til lækninga og átu og sé því kennd við geitur í niðrandi merkingu. Oft er tegundin nefnd geitla, og snókahvönn er gamalt heiti, sem varla þekkist lengur”. (Ág. H. Bj.)

Útbreiðsla

Er allvíða í öllum landshlutum hérlendis, en er algengust á Suðausturlandi.Önnur náttúrleg heimkynni m.a.: Evrópa, V Asía, Síbería, N Ameríka.