Þekkist frá öðrum íslenskum maríustökkum á því að blaðkan nær meira en í heilan hring, þ.e. jaðrar hennar bögglast upp við stilkinn þar sem þeir koma saman. Þar að auki má nefna áberandi háa blaðstilka sem eru einkennandi fyrir tegundina og eru þeir þéttsettir útstæðum hárum. Engjamaríustakkur er fremur sjaldgæfur hérlendis og talið er að hann sé slæðingur sem borist hefur hingað á tiltölulega seint.