Hulda - Úr ljóðinu Sorg Þar sem blóm í laufalautum
ljúfu máli saman tala,
sem að ást og angur skilja, ?
blágresi og burknar grannir,
brönugrös og músareyra,
ljósberi og lækjarstjarna,
litlar fjólur, æruprísar,
gullmura og gleym-mér-eigi, ?
vildi ég mega minnast þín.
|
| Ættkvísl |
|
Epilobium |
| |
|
|
| Nafn |
|
montanum |
| |
|
|
| Höfundur |
|
Linnaeus, Sp. Pl. 1: 348 (1753) |
| |
|
|
| Ssp./var |
|
|
| |
|
|
| Höfundur undirteg. |
|
|
| |
|
|
| Yrki form |
|
|
| |
|
|
| Höf. |
|
|
| |
|
|
| Íslenskt nafn |
|
Runnadúnurt |
| |
|
|
| Ætt |
|
Eyrarrósarætt (Onagraceae). |
| |
|
|
| Samheiti |
|
Epilobium hypericifolium Tausch |
| |
|
|
| Lífsform |
|
Fjölær jurt |
| |
|
|
| Kjörlendi |
|
Sól. |
| |
|
|
| Blómlitur |
|
Purpurableikur. |
| |
|
|
| Blómgunartími |
|
Júlí. |
| |
|
|
| Hæð |
|
25-60 sm |
| |
|
|
| Vaxtarhraði |
|
|
| |
|
|
|
|
|
| Vaxtarlag |
|
Fjölær jurt með aðlæg hár. Stönglar sívalir, sléttir, engar rákir eða hryggir, stundum lítið eitt greinótt.
|
| |
|
|
| Lýsing |
|
Laufin gagnstæð neðantil, stakstæð efst, laufleggir mjög stuttir. Laufin breið, egglaga, tennt, stundum ekki tennt, næstum hárlaus. Blómknúppurinn hvassyddur, drúpandi.
Fremur stór planta. Blómin purpurableik, 6-12 mm breið. Krónublöð oddnumin. Fræni fjórdeild.
|
| |
|
|
| Heimkynni |
|
|
| |
|
|
| Jarðvegur |
|
|
| |
|
|
| Sjúkdómar |
|
|
| |
|
|
| Harka |
|
|
| |
|
|
| Heimildir |
|
9, HKr |
| |
|
|
| Fjölgun |
|
Sáning, skipting. |
| |
|
|
| Notkun/nytjar |
|
|
| |
|
|
| Reynsla |
|
Er sjaldgæfur slæðingur sem líkist mjög vætudúnurt, en þekkist á stuttstilkuðum djúptenntum blöðum og fjórklofnu fræni. |
| |
|
|
| Yrki og undirteg. |
|
|
| |
|
|
| Útbreiðsla |
|
Sjaldgæfur slæðingur sem hefur aðeins fundist í Mið- og Vesturbæ Reykjavíkur.
Önnur náttúruleg heimkynni t.d.: Evrópa (+ hefur slæðst eitthvað víðar). |
| |
|
|
|
|