Ólafur Jóhann Sigurðsson - Á vordegi Grundin eignast gullinn fífil,
geislafingur hlýir strjúka
lambakóng með lítinn hnýfil,
lambagrasið rauða og mjúka.
Vappar tjaldur, vellir spói,
verpir í broki mýrispýta.
Bráðum kveikir fenjaflói
fífublysið mjallahvíta.
Bráðum mun í morgunstillu
meðan þokan kveður dranga
ljósberi hjá lágri syllu
lyfta kolli til að anga.
Blíða daga, bjartar nætur
bugðast á með tærum hyljum
eftir laut sem litlir fætur
lásu forðum berum iljum.
|
Ættkvísl |
|
Aster |
|
|
|
Nafn |
|
sibiricus |
|
|
|
Höfundur |
|
L. |
|
|
|
Ssp./var |
|
|
|
|
|
Höfundur undirteg. |
|
|
|
|
|
Yrki form |
|
|
|
|
|
Höf. |
|
|
|
|
|
Íslenskt nafn |
|
Eyrastjarna |
|
|
|
Ætt |
|
Asteraceae |
|
|
|
Samheiti |
|
|
|
|
|
Lífsform |
|
fjölær |
|
|
|
Kjörlendi |
|
sól (hálfskuggi) |
|
|
|
Blómlitur |
|
fölfjólublár/brúngulur hvirfill |
|
|
|
Blómgunartími |
|
síðsumars |
|
|
|
Hæð |
|
0,3-0,4m |
|
|
|
Vaxtarhraði |
|
|
|
|
|
|
|
|
Vaxtarlag |
|
Stönglar uppréttir eða uppsveigðir, lítillega greindir, oft með purpurarauðum blæ, skriðul.
|
|
|
|
Lýsing |
|
Blöðin flest í hvirfingu við jörð, fremur stór, ögn dúnhærð, egglaga-lensulaga til aflöng, óreglulega sagtennt, neðstu blöðin oft fiðlulaga, breið-lensulaga eða spaðalaga, efri laufin eyrð eða hálfásætin (greypfætt).
Blómin stök eða í mjög fáblóma hálfsveipum. Körfur tiltölulega stórar. Tungublóm 15-30, fjólublá til fölblá, hvirfilblóm brúngul, rauðleitar körfureifar. Blómgast í ágúst - september.
|
|
|
|
Heimkynni |
|
Alaska, Síbería, N Rússland, N Noregur |
|
|
|
Jarðvegur |
|
léttur, frjór, framræstur |
|
|
|
Sjúkdómar |
|
|
|
|
|
Harka |
|
3 |
|
|
|
Heimildir |
|
1 |
|
|
|
Fjölgun |
|
skipting að vori, sáning |
|
|
|
Notkun/nytjar |
|
steinhæðir |
|
|
|
Reynsla |
|
Mjög gömul í ræktun í garðinum eða allt frá 1956 (J.R) í K1-K08 t.d.
Vex mjög hratt og myndar þéttar breiður á tiltölulega stuttum tíma. Gerir sér ýmiskonar jarðveg að góðu en þarf sólríkan vaxtarstað eða í hálfskugga. Ágæt í steinhæðir. |
|
|
|
Yrki og undirteg. |
|
|
|
|
|
Útbreiðsla |
|
|
|
|
|
|
|