Þuríður Guðmundsdóttir - Rætur Ég geng um skrúðgarða borgar
og blómin horfa á mig
litríkum framandi augum
og ilmur þeirra er alltaf nýr
Í fjarska situr fölblá gleymmérei
á fötum lítils barns
Því blágresi, holtasóley og steinbrjótur
voru blóm bernsku minnar
Og rætur þeirra
verða alltaf mínar
|
Fyrirspurnir Ef þið hafið einhverjar, spurningar, athugasemdir eða upplýsingar um góðar garðplöntur sem þið viljið koma á framfæri þá er velkomið að hafa samband við okkur.
|